به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسرار امروز، حکایت انتقال آب دریای خزر به سمنان حکایتی طولانی و تکراری است. قرار بود این پروژه کلان و پرهزینه سالانه ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب خزر را برای تأمین آب آشامیدنی و مصارف صنعتی به کویر مرکزی و استان سمنان انتقال دهد. این طرح شامل دو خط لوله به طول ۱۶۰ کیلومتر است که از مجاورت نیروگاه نکا در دل جنگلهای هیرکانی و سواحل دریای خزر آغاز خواهد شد و سرانجام به یک خط لوله به دامغان و شاهرود و خط دیگر به سمنان تقسیم می شود.
نگرانیها درباره اینکه طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان نقطه آغازی برای انجام افسارگسیخته طرحهای شیرین سازی و انتقال آب در کشور شود، همواره از 10 سال گذشته وجود داشته و این موضوع را در اذهان عمومی تقویت می کند که نوعی بی اعتمادی نسبت به برنامه ریزی در دولتهای گذشته وجود داشته است و شاید این نکته را در ذهن متبادر می سازد که اساسأ در بدنه دولتها، درک درستی از تأثیرات مسائل اجتماعی در اجرا و بهره برداری از چنین طرحهایی وجود نداشت. به نظر می رسید کسانی که به دنبال اجرای این طرح هستند در برابر حجم مخالفت ها وبدبینی های 6 میلیون نفر از مردم استانهای شمالی کشور ، احساس مسئولیت نمی کنند!
این مگاپروژه جنجالی از ابتدا به شکل رسمی توسط وزارت نیرو اعلام شد. سال ۸۹ مطالعات ارزیابی آن شروع شد، سال ۹۱ گزارش آن به سازمان محیط زیست داده شد و سالهاست که اجرای آن به دلیل اعتراضات گسترده مردم ، نمایندگان مجلس استانهای شمالی کشور و انتقادات کارشناسان اجرایی نشده و این ادعا وجود دارد که صدها سئوال و ابهام در این پروژه بدون پاسخی منطقی و علمی باقی مانده است!
آن قدر اما و اگر در مورد این پروژه وجود دارد که اجراشدنش غیرممکن است. بنابراین این اطمینان قوت پیدا کرد که موافقت با این طرح فقط با انگیزه شیرین کردن کام دو رییسجمهور سمنانی اجرا نخواهد شد و با تغییر رییسجمهور، موضوع به فراموشی سپرده می شود. اما ظاهرا مسئولان امر گوش شنوایی برای شنیدن نظرات علمی و کارشناسی ندارند.
این انتظار میان مردم استانهای شمالی کشور و فعالان محیط زیست وجود داشت که دولت سیزدهم نظرات علمی و کارشناسی را بپذیرد، اما روز گذشته همین امید اندک نیز از دست رفت و فیل رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی یاد هندوستان کرد و در جلسه شورای اداری سمنان اعلام کرد: « طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان میتواند چالش کمآبی را در مناطق کویری کشور رفع کند و از اینرو، در دولت مطرح میشود!!»
جای بسی شگفتی است که با وجود مخالفتهای شدید با این طرح در گذشته، رستم قاسمی همچنان بر اجرای این طرح پافشاری میکند و چراغ سبز نشان می دهد!
شاید هدف وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم از طرح مجدد این موضوع در سمنان شیرینکردن مذاق دو رییسجمهور باشد، اما مجددا موجب ناراحتی مردم شمال کشور شده و باز اصرار وجود دارد که این اظهارات کاملا غیرکارشناسی و تبلیغی بوده و هیچ پشتوانه علمی و کارشناسی ندارد و نمی توان برای حل مشکل کم آبی زادگاه دو رییس جمهور، بخشی اعظمی از جنگلهای هیرگانی در مسیر و دریاچه خزر را تخریب کرد.
شاید وزیر راه و شهرسازی واکنش بسیار شدید نسبت به اظهارات حسن روحانی در آذر ماه 97 و در سفر به سمنان در خصوص انتقال آب خزر به این استان را به یاد ندارند. شاید فراموش کرده اند که این اظهارات با اعتراض 40 نماینده ، نظم مجلس ایران را به هم زد و باعث تنش در پارلمان ملی شد. نمایندگانی که از حسن روحانی خواستند تا از اجرای طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی و استان سمنان که نتیجه آن به گفته آنان "نابودی محیط زیست" و "فرسایش سرمایه اقتصادی و اجتماعی است"، جلوگیری کند.
شاید آقای وزیر از یاد برده که شماری از نمایندگان استانهای شمالی گیلان، مازندران و گلستان در جایگاه هیأت رئیسه تجمع کردند و پلاکاردهایی نیز به همراه داشتند که بر آنها شعارهایی همچون " نه ملت به انتقال آب دریای خزر" ، " استیضاح وزیر نیرو فوری" ، "مردم اجازه نابودی دریای خزر را نمیدهند" ، "انتقال آب خزر، نابودی محیط زیست" و " بلای زاینده رود و ارومیه را بر دریاچه خزر تکرار نکنیم" بر آنها نوشته شده بود. حتی برخی از نمایندگان شهرهای جنوبی ایران نیز در انتقاد از طرح "انتقال آب خزر به سمنان" به نمایندگان معترض استانهای شمالی پیوستهاند.
برخی مسئولان و نمایندگان مجلس وقت هم تهدید کردند که اگر در روند انتقال آب به سمنان یک اصله درخت از جنگل هیرکانی قطع شود، با این پروژه برخورد میشود. حتی تاکید کردند اجازه نمیدهیم با بیفکری آقایان، دریای خزر به سرنوشت تلخ دریاچه ارومیه دچار شود و از دولت انتظار داریم از انجام عملی که مخالف خواست مردم شمال است، پرهیز کند و تحت هیچ شرایطی اجازه انتقال آب خزر را به رئیس جمهور نخواهیم داد.
برخی نمایندگان مجلس این طرح را به نمایشنامه تعبیر کرده بودند و مدعی بودند اگر این امر شدنی بود در ۱۴ سال "حکومت سلسله سمنانیان" انجام میشد.
رستم قاسمی شاید به یاد نمی آورد که یکی از محورهای طرح استیضاح رضا اردکانیان، وزیر نیرو در دولت روحانی "ناتوانی در دفاع از انتقال غیرعلمی و غیرکارشناسی آب دریای خزر به سمنان" بود.
برخی کارشناسان و فعالان محیط زیست می گویند: نمونههای انتقال آب از ۵۰ سال گذشته تاکنون فقط نتایج مصیبت باری از جمله آسیبهای اقتصادی، محیط زیستی و منابع طبیعی، فرهنگی و اجتماعی به همراه داشته است.
این نگرانی تا آنجا پیش رفته که برخی کارشناسان عنوان می کنند فاجعه در راه است و این طرح فاجعهای بزرگ تر از فاجعه اتمی است و دریاچه خزر تحمل هیچگونه دستکاری را ندارد و کسانی که چنین طرحی را پیشنهاد می کنند هیچگونه شناختی از محیط زیست ایران ندارند و نمی دانند این طرح خسارت محیط زیستی بسیار بالایی را به مبدأ و مقصد تحمیل میکند.
این چندمین بار است که تعدادی از نمایندگان مجلس، کارشناسان و فعالان محیط زیست و مردم استانهای شمالی کشور به طرح انتقال آب خزر اعتراض میکنند. اما ظاهرا این اعتراضها به گوش آقای وزیر نرسیده است که دوباره پرونده طرح انتقال آب خزر به سمنان را روی میز دولت قرار می دهد!!
آقای وزیر ، انتقال آب خزر بزرگترین تصمیم ضد محیط زیستی و غیرکارشناسی طی چند دهه اخیر است و بر اساس نظر کارشناسان به طور قطع انتقال آب خزر اقتصاد محیط زیست 6 میلیون ساحل نشین را در استان های گیلان، مازندران و گلستان به خطر خواهد انداخت.
آقای وزیر؛ حرفهایی که بی هیچ پشتوانه و برهان علمی مطرح میشوند، نتیجهای جز مشوش کردن اذهان عمومی نخواهد داشت و مجددا احساسات مردم شمال کشور را با طرح موضوع انتقال آب خزر به سمنان جریحه دار کردید و می طلبد از مردم عذرخواهی کنید و وعده پروژههای غیرعملیاتی و خیالی را ندهید.
آقای وزیر؛ متأسفانه به جای اینکه از ظرفیتهای فراوان دریای خزر بهره برده شود، طرحهای تخریبی برای این دریاچه که هویت ملی همه ایرانیان است، ارائه میشود. چرا با این صراحت بر این طرح غیر کارشناسی اصرار می کنید؟ با کدام استدلال کارشناسی در مورد مسائل زیست محیطی دریای خزر و انتقال آب آن اظهارنظر میکنید؟ منطق شما از نظر تخصصی، فنی، مالی و بودجهای در مورد انتقال آب دریای خزر چیست؟ چرا ذائقه مردم را با این حرفها تلخ میکنید؟
مردم شمال از 10 سال گذشته تاکنون اجازه اجرای این پروژه را ندادند و به طور قطع از این به بعد نیز اجازه اجرای آن را نخواهند داد که با بی تدبیری و سهل انگاری، آینده دریای خزر به سرنوشتی مانند دریاچه ارومیه و زاینده رود دچار شود. بهتر است پروژه انتقال آب خزر را به بوته فراموشی بسپارید.
امیدواریم بدون فوت وقت نظرتان را اصلاح و از مردم دلجویی کنید.