به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسرار امروز، میخائیل میشوستین، نخست وزیر روسیه در کنفرانس «ساخت روسیه» در اکتبر سال جاری، گفت: « روسیه به همراه شرکای خود قصد دارد کریدورهای حمل و نقل و لجستیک را توسعه دهد. »
میشوستین ضمن تعیین مسیرهای اولویت دار افزود:« دو مسیر به شرق منتهی می شود اگر چه حمل کالاهای غیر اولیه از قبل در مسیر کشورهای منطقه آسیا- اقیانوسیه در حال رشد است، اما هنوز کار برای توسعه و گسترش کریدور حمل و نقل شمال- جنوب که دروازه تجاری را به هند باز می کند، وجود دارد.»
نخست وزیر روسیه با بیان اینکه قرارداد ساخت کریدور حمل و نقل بین المللی "شمال-جنوب" در سال ۲۰۰۰ امضا شد و دو سال بعد به تصویب رسید، یادآور شد:« کشور های بلاروس، قزاقستان، عمان، تاجیکستان، آذربایجان، ارمنستان، سوریه، بلغارستان، قرقیزستان، ترکیه به تدریج به این قرداد پیوستند.»
وی اضافه کرد: « در طول این کریدور سه مسیر وجود دارد: مسیر حمل و نقل خزر برای عبور کالا از بنادر آستاراخان و مخاچ قلعه، مسیر غربی از طریق آذربایجان به ایستگاه مرزی آستارا در مرز با ایران، مسیر شرقی یعنی مسیر ریلی از روسیه از طریق کشورهای آسیای میانه با دسترسی به شبکه ریلی ایران از طریق پل مرزی تجن – سرخس.»
میشوستین خاطرنشان کرد:« راه اندازی حمل و نقل ها از طریق ایران باعث شد تا زمان تحویل کالا از روسیه حدودا نصف شود در صورتیکه پیش از این برای رساندن کالا از روسیه به هند، لازم بود آنها را از طریق دریا در سراسر اروپا و سپس از طریق کانال سوئز حمل کنند.»
وی یادآور شد: « زمان حمل و نقل بار از بمبئی به سن پترزبورگ در امتداد مسیر سنتی از طریق کانال سوئز در حال حاضر از ۳۰ تا ۴۵ روز می باشد ولی در امتداد کریدور شمال-جنوب از طریق ایران ۱۵تا ۲۴ روز است. همچنین علاوه بر این، کریدور جدید با کوتاه کردن مسیر از انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل دریایی و ریلی تا ۲۵ درصد کاهش می دهد.»
گفتنی است با توجه به فرصت‌های محدود برای حمل و نقل اروپایی، توسعه یک کریدور حمل و نقل جایگزین به عنوان یک وظیفه مهم در نظر گرفته می‌شود . همچنین نقش رو به رشد کریدور شمال - جنوب اکنون به دلیل تحریم ها علیه روسیه و همچنین به دلیل انتقال مراکز فعالیت اقتصادی به چین، کشورهای جنوب شرق آسیا و خلیج فارس مشروط شده است.
آندره بلوسف معاون اول نخست وزیر فدراسیون روسیه طی سخنانی در این راستا و در مجمع اوراسیا ورونا در باکو در پایان اکتبر خاطرنشان کرد:« زیرساخت های حمل و نقل روسیه و کشورهای همسایه که بر اساس اصل موازی شکل گرفته است پاسخگوی روندهای جهانی نیست، زیرا اکنون مسیرهای نصف النهار و به ویژه مسیر شمال- جنوب شروع به ایفای نقش کلیدی کرده اند. ضمن اینکه در آینده این کریدور می تواند به یک رقیب واقعی برای کانال سوئز تبدیل شود.»
نقش کریدور حمل و نقل بین المللی "شمال-جنوب" در چارچوب جهت گیری مجدد تجارت خارجی تعدادی از کشورهای اتحادیه اقتصادی اوراسیا و شکل گیری "لجستیک جدید" به طور قابل توجهی در حال افزایش است. در این راستا تمایل کشورهای منطقه خزر برای افزایش چشمگیر سرمایه گذاری در توسعه زیرساخت های حمل و نقل این کریدور قابل توجه است .
به گفته تحلیلگران بانک توسعه اوراسیا، بیش از ۱۰۰ پروژه تا سال ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است. در عین حال برای عملکرد موثر کریدور، لازم است اقداماتی برای بهبود زیرساخت های "نرم" از جمله ایجاد شرایط مساعد برای حمل و نقل بین المللی کالا، هماهنگ سازی رویه های عبور از مرز و معرفی مکانیزم هماهنگی برای مدیریت توسعه کریدور "شمال-جنوب" انجام شود.
اما چه چیزی مانع افزایش سریع گردش تجاری می شود؟ به گفته کارشناسان، ما تنها در مورد ماهیت اقتصادی صحبت نمی کنیم بلکه در مورد طیف وسیعی از دلایل صحبت می کنیم. ما باید وضعیت نظامی-سیاسی جهان و منطقه را در نظر داشته باشیم .همه اینها نه تنها برای سرمایه گذاران خصوصی، بلکه برای دولت نیز خطرات بزرگی ایجاد می کند. همچنین این پروژه از خطرات تحریم های ثانویه برای شرکت های خارجی که ممکن است در حین همکاری با روسیه و ایران در معرض آن قرار گیرند، سود نمی برد.
در ایران هم مشکلاتی وجود دارد. واقعیت این است که از سواحل جنوبی دریای خزر به تهران مسیر مناسبی برای جابجایی انبوه کالا وجود ندارد. اما در جنوب ایران وجود دارد.
به گفته نمایندگان تجارت حمل و نقل، متخصصان تجارت و همچنین صادرکنندگان و واردکنندگان کالا، رقابت پذیری کریدور به طور قابل توجهی تحت تأثیر حلقه های گمشده و تنگناهای زیرساختی حیاتی، رویه های غیرهماهنگ عبور از مرز، اسناد حمل و نقل کاغذی، فقدان سازوکار هماهنگی مؤثر برای مدیریت کریدور از جمله در زمینه تعرفه، بار و بیمه خودرو است. همچنین، تحلیلگران پیش بینی می کنند که در نتیجه اجرای اقدامات برای رفع موانع، تا سال ۲۰۳۰ حجم محموله های روسیه در امتداد کریدور شمال-جنوب تقریباً دو برابر می شود و از ۱۷ میلیون تن فعلی به ۳۲ میلیون تن در سال می رسد. «سرکنسولگری روسیه در رشت»