اسرار امروز/ ریحانه خوشحال. مسئولان کشور باید بدانند که بازی با هویت یک ملت، نه‌تنها بی‌پاسخ نخواهد ماند، بلکه می‌تواند اعتماد عمومی را به نهادهای مسئول خدشه‌دار کند / آقای مدیرکل میراث فرهنگی اردبیل؛ آیا از کتابهای درسی خود چیزی بیاد می آورید؟!/ مدیری که مرزهای مسئولیت خود را نمی‌شناسد، چگونه می‌تواند حافظ میراث یک سرزمین باشد؟
اسرار امروز/ اختصاصی؛ اظهارات عجیب مدیرکل میراث فرهنگی اردبیل مبنی بر معرفی گردنه حیران به‌عنوان جاذبه گردشگری اردبیل، موجی از خشم و حیرت را در میان مردم گیلان برانگیخته است. این ادعا نه‌تنها با نقشه‌های رسمی و مرزهای جغرافیایی کشور در تضاد است، بلکه به مثابه دست‌درازی آشکار به هویت و تاریخ یک ملت غرورآفرین تلقی می‌شود. حیران، این شاهکار طبیعت در آغوش مه و سرسبزی بی مثالش، نه‌فقط یک گردنه، که بخشی از روح و هویت گیلان است؛ هویتی که هیچ مدیر ناآگاهی نمی‌تواند آن را به نام دیگری مصادره کند.
این اظهارات، اگر از سر جهل باشد، نشانه‌ای است از کم‌اطلاعی فاحش یک مسئول از تاریخ و جغرافیای کشوری که خود را خادم آن می‌داند؛ و اگر از روی عمد باشد، خطایی سهمگین و بی‌اعتنایی به تاریخی ست که بر سنگ‌ها حک شده و بی‌حرمتی به سرزمینی که هر کوه و هر دره‌اش در سند مالکیت گیلان است. حیران نه درختی است که بتوان برید و جابه‌جا کرد، نه صخره‌ای که بشود بر نقشه‌ای تازه نشاند؛ حیران ریشه در حافظه جمعی یک ملت دارد و هیچ مدیری، با هیچ ادعایی، توان مصادره آن را ندارد.
چگونه ممکن است فردی در جایگاه مدیریت میراث فرهنگی، از مرزهای استانی و هویت فرهنگی خود بی‌خبر باشد؟ ای کاش بجای مصاحبه ها و گزینشی که قبل از ورد افراد به این جایگاهها گرفته می شود؛ مصاحبه های علمی گرفته میشد تا ببینند فردی که در جایگاه مدیریتی انتخاب می شود آیا سواد و تخصص لازم را دارد یا نه ؟ که اگر اینگونه بود و تخصص حرف اول را میزد ؛ اکنون کشور به این نقطه نمی رسید که با انبوه مشکلات دست و پنجه نرم کند.
آقای مدیرکل آیا از کتابهای درسی خود چیزی بیاد می آورید؟! آیا در کتابهای جغرافیای خود نخوانده‌اید که حیران در قلب جغرافیای گیلان جای دارد؟ یا شاید تصور کرده‌اید که با یک مصاحبه می‌توان تاریخ را بازنویسی کرد؟
حیران، این دفتر خاطرات سبز، سال‌هاست که با نسیم‌های خنک و مه‌های صبحگاهی‌اش، داستان فرهنگ و طبیعت گیلان را زمزمه می‌کند. این گردنه، تنها یک مقصد گردشگری نیست؛ بلکه شاهراهی است به قلب مردمی که هویت خود را در هر پیچ و خم آن می‌یابند. ادعای مالکیت بر حیران، نه‌تنها تحریف تاریخ است، بلکه توهینی است به غرور مردمی که سکوت را در برابر چنین بی‌حرمتی‌هایی نیاموخته‌اند. این اقدام، چه سهوی باشد چه عمدی، نتیجه‌ای جز برافروختن آتش تفرقه و نارضایتی در پی ندارد.
مسئولیت،فقط امضای اسناد و صدور بخشنامه نیست؛ بلکه شناخت دقیق تاریخ، جغرافیا و فرهنگ یک ملت است. مدیری که مرزهای مسئولیت خود را نمی‌شناسد، چگونه می‌تواند حافظ میراث یک سرزمین باشد؟ انتخاب مدیران بر اساس شایستگی‌های علمی و تخصصی، نه صرفاً ملاک‌های غیرمرتبط، بلکه ضرورتی است که اگر در سال‌های گذشته جدی گرفته میشد، امروز شاهد چنین خطاهای تفرقه‌افکنانه‌ای نبودیم.
مردم گیلان، با صدایی رسا اعلام می‌کنند: حیران، متعلق به گیلان است و خواهد ماند. هیچ مصاحبه‌ای، هیچ ادعایی و هیچ خطای مدیریتی نمی‌تواند این حقیقت را تغییر دهد. مسئولان کشور باید بدانند که بازی با هویت یک ملت، نه‌تنها بی‌پاسخ نخواهد ماند، بلکه می‌تواند اعتماد عمومی را به نهادهای مسئول خدشه‌دار کند. زمان آن رسیده که شایسته‌سالاری جایگزین انتصابات غیرتخصصی شود تا دیگر شاهد چنین لغزش‌های خطرناکی نباشیم. حیران، نگین سبز گیلان، همچنان در قلب این سرزمین خواهد درخشید و هرگز به نام دیگری مصادره نخواهد شد.
بارالهااا بر صبر ما بیفزااا...