اخبار گیلان

کارگران رشت الکتریک:

به هوای زمین ، زمان ما را ربودند؟!

اسرار امروز. مطالبه‌ ما بی‌مهری خصوصی سازهایی است که این کارخانه را با بیش از ۵۰۰ دستگاه ماشین‌آلات در حال کار ، ۱۲ هکتار زمین و حدود ۳۰ هزار مترمربع زیربنا همراه با تجهیزات کارخانه در سنگر و شهرک صنعتی و دفتر تهران به مبلغ ۱ میلیارد و‌۸۰۰ میلیون تومان در اقساط ۳ ساله واگذار کردند؟!/ ضایعات این کارخانه را یک میلیارد و ۶۵۰ میلیون تومان فروختند!/ قوه قضاییه بعد از سال‌ها تعلل، سستی و خیانت در مدیریت،  پرونده این کارخانه را به جریان انداخته و تلاش می کند تا با پیگیری‌های لازم بیت‌المال را از حلقوم منفعت ‌طلبان و مفسدان بیرون بکشد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسرار امروز و به نقل از فارس؛ کارخانه رشت الکتریک رشت از بزرگترین کارخانه‌های تحت مدیریت سازمان بازنشستگی کشور بود که در راستای اصل ۴۴ قانون و خصوصی‌سازی واگذار شد اما نوع واگذاری رانتی آن موجب شد تا علاوه بر ورشکستگی، زمین آن نیز مورد طمع سودجویان قرار گیرد.

پیش از این بارها در رسانه های متعدد ، اخبار بلاتکلیفی کارگرانی که سالها پیش به امیدی وارد این کارخانه شده بودند، منتشر شد. برای بررسی چندباره سرنوشت پر غصه رشت الکتریک، به مخروبه ‌ای رفتیم تا از نزدیک حال‌ وروز آن را مرور کنیم. تعدادی از زنان و مردان کارگری را دیدیم که پرونده به دست با نگاه حسرت آلود به تلی از خاک در درون الکتریک رشت، چشم‌ دوخته‌اند. شاید آخرین بارقه های امیدشان، دیدار آقای رییسی است.

می گویند:« شنیده‌ایم که آقای رئیسی می‌خواهد به گیلان سفر کند و ما بعد از سال‌ها با قلبی امیدوار امروز آمدیم تا حرفمان را به نمایندگان شهرمان بزنیم، دردمان را مطالبه کنیم تا از طریق آنان به گوش آقای رئیسی برسد.»

آنان در ادامه افزودند:« خیلی از کارگران این کارخانه از دنیا رفتند اما تنها حسرت برایشان باقی ماند و وعده مسئولان برای تحقق مطالبات شان در حد حرف و شعار باقی ماند!

عده ای که سالها در گوشه و کنار این کارخانه ، موی خود را سفید کردند، اما هنوز کوتاه نیامدند تا شاید فرجی شود و چشمان ناامیدشان با امید به آینده فرزندانشان روشن شود.

آنان تاکید می کنند: « ما کارگرانی بودیم که جوانی خود را در این کارخانه خرج کردیم و امروز هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم! این شرکت از شرکت‌های سه شیفته بود و آن مواقع صدای آژیر شروع به کار آن در سطح شهر رشت شنیده می‌شد، اما حالا چه!"

شاید در نگاه اول به نظر می رسد دغدغه حقوق، سنوات، بازنشستگی و ... داشته باشند اما اصل داستان چیز دیگری بود.

گفتند: « مطالبه‌ ما بی‌مهری خصوصی سازهایی است که به هوای زمین ، زمان ما را ربودند و حتی به درودیوار اینجا هم رحم نکرده و آن را به فروش رساندند. درد دارد که به یاد می‌آوریم بی‌خردان چگونه در شهریور سال ۱۳۸۲ این کارخانه را با تمام تجهیزات یعنی بیش از ۵۰۰ دستگاه ماشین‌آلات در حال کار و ۱۲ هکتار زمین با حدود ۳۰ هزار مترمربع زیربنا همراه با تجهیزات کارخانه در سنگر و شهرک صنعتی و دفتر تهران به بخش خصوصی به مبلغ ۱ میلیارد و‌۸۰۰ میلیون تومان در اقساط ۳ ساله واگذار کرده و به ضایعات آن‌هم رحم نکردند .»

گروهی دیگر از کارگران مدعی بودند که تنها ضایعات این کارخانه را یک میلیارد و ۶۵۰ میلیون تومان فروختند و بعد کارخانه را تعطیل و کارگران را اخراج کردند.

عده ایی از سهامداران که سالها به دنبال سهام خود بین ادارات و وزارتخانه ها پاسکاری شده بودند و شاید تصور می کردند که گوش شنوایی نیست، می گفتند :« افرادی به‌عنوان خریدار و با استفاده از رانت به بهانه خصوصی‌سازی، کارخانه‌ها را در اختیار گرفته تا از فروش زمین سود ببرند. ما از سال‌های پیش از انقلاب در این کارخانه سهامدار هستیم و علیرغم تعهد این کارخانه باسابقه، هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم!»

یکی از سهامداران  دیگر گفت: « مادرم با وجودی که با سختی و مشقت زندگی کرد به امید بهرمندی فرزندانش ، پیگیر مطالباتش بود اما چشم‌ به ‌راه سهام خود، دار فانی را وداع گفت. مادرم نتوانست به مطالباتش برسد ، من فرزند هم پس از سالها بلاتکلیف هستم اما امیدوارم نوه مادرم از این سهام لذت ببرد و سه نسل اجحاف برخی مسئولان در حق کارگران مظلوم این مجموعه برطرف شود.»

سید علی آقازاده نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی که پیش از این هم سابقه نمایندگی مجلس را در کارنامه خود دارد در بازدید از از این مجموعه و در جمع کارگران گفت:« کارخانه رشت الکتریک به ‌عنوان یکی از بزرگترین کارخانه‌های ایران و خاورمیانه در سال ۸۲ به بخش خصوصی یعنی چهار نفر خانم از همسران مسئولان دولتی، وزرا و دست‌ اندرکاران کشوری با قیمتی ارزان واگذار شد.»

این نماینده مجلس با ابراز تأسف از بی خردی مسؤولین وقت که حیات کارخانه را به ممات تبدیل کردند، گفت: رشت الکتریک را به بهانه‌های مختلف از جمله اینکه داخل شهر است و باید به حاشیه شهر یا شهر صنعتی انتقال پیدا کند، خریداری کرده و چند ماه به‌ صورت صوری و موقت چند نفر را مشغول به کار کردند و در نهایت تعطیل شد.

وی از واگذاری این کارخانه به افراد نااهل گله کرد و گفت: «رشت الکتریک کارخانه‌ای تخصصی بود که تولیدات برقی بخشی از نیاز کشور را تأمین می‌کرد اما پس از ثبت سند کارخانه، شروع به تخریب و فروش اموال کارخانه کردند و سرمایه اقتصادی استان را به تاراج بردند‌.»

آقازاده می‌گوید:« فروش و تخریب این کارخانه جنایتی فساد انگیز و رانتی بوده که منجر به فروش تجهیزات، نابودی برند، بیکاری کارگران ، خاموش کردن چرخه اقتصاد استان و ... منجر شد.»

نماینده مردم شهرستان رشت در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: «قوه قضاییه بعد از سال‌ها تعلل، سستی و خیانت در مدیریت،  پرونده این کارخانه را به جریان انداخته و تلاش می کند تا با پیگیری‌های لازم بیت‌المال را از حلقوم منفعت ‌طلبان و مفسدان بیرون بکشد و درس بزرگی به زیاده‌ خواهانی دهد که فکر می‌کنند می‌توانند از جیب این مردم مظلوم به نان و نوایی برسند. بدانند دست آنانی را که چشم به جیب مردم زحمت ‌کش دوخته‌ قطع کرده و به اشد مجازات محکوم می‌کنیم.»

محمدرضا احمدی دیگر نماینده مردم شهرستان رشت در مجلس شورای اسلامی نیز در این بازدید گفت: «استان گیلان و شهرستان رشت سرمایه‌های صنعتی خود را با بی ‌مسئولیتی و عدم مدیریت درست از دست داد. اما اجازه نخواهیم داد بیش از این مردم عزیز رشت شاهد چنین خیانت‌ها و جنایاتی باشند، چراکه نمایندگان آن‌ها در مجلس شورای اسلامی به ‌طور جدی پیگیری خواسته‌های آنان را در دستور کار قرار داده اند.»

کارخانه رشت الکتریک که روزی صدای نفس‌های آن امید زندگی بیش از هزار کارگر زحمتکش گیلانی بوده امروز خاموش شده اما هنوز یادگاران رنج ‌دیده آن تعیین تکلیف نشده و مطالباتشان هرروز بیش از گذشته، آنان را شرمنده خانواده ‌شان می‌کند. حالا آن‌ها به نمایندگان خود پناه برده‌اند و با وجود اینکه امید اول و آخر آنان خداست، به اراده خدا و همت نمایندگان خود چشم دوخته‌اند تا شاید فرزندانشان حاصل زحمات جوانی آن‌ها را ببینند و کمی از بار غصه‌هایی که تا امروز کشیده‌اند، کم کنند.