اخبار گیلان

ارائه خدمات بهداشتی در ساختمان های غیربهداشتی!

مرکز بهداشت یا زندان گوآنتانامو!!

اختصاصی/ اسرار امروز/ حسن سامری. اول به داد بهداشت محیط محل کار خود برسید بعد بایدها و نبایدهای بهداشتی را گوشزد کنید!!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسرار امروز، مبارزه با بیماری‌ها، بهداشت محیط، بهداشت حرفه‌ای، بهداشت مدارس ، بهداشت خانواده، خدمات پزشکی و دندانپزشکی، مامایی، بهداشت عمومی، واکسیناسیون، مادر و کودک و مراقبتهای مادران و نوزادان ازجمله خدماتی است که در مراکز خدمات جامع سلامت ارائه می شود و این مراکز جهت ارتقاء سلامت جامعه فعالیت دارند. در حال حاضر سبک زندگی مردم تغییر کرده و متاسفانه با افزایش آمار بیماریهای گوناگون روبرو هستیم. بنابراین می توان با تقویت چنین مراکزی با استفاده از مقوله پیشگیری شاهد کاهش بار انواع بیماریها و حفظ سلامت مردم باشیم و می طلبد مسئولان متولی  به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند.

مراکز جامع سلامت باید بیش از دیگر صنف‌ها در رعایت بهداشتی کوشا باشند اما گلایه های مردم رشت در مورد برخی برخی مراکز جامع سلامت گواه موضوع دیگری است. در روزهای اخیردغدغه‌های بهداشتی در میان مردم شهرستان رشت بالا گرفته و گلایه‌های متعددی از شهروندان دریافت می‌شود که خواستار تقویت و بازنگری در این مراکز بهداشتی هستند.

گلایه‌هایی که بسیاری از آنها  به نبود زیرساخت‌های لازم برای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی اشاره دارد. آنها عقیده دارند که ساختمان و تجهیزات برخی از این مراکز، فرسوده و اسقاطی است و می پرسند:« چطور می توان انتظار خدمات بهداشت و درمان در این مراکز غیربهداشتی داشت؟» آنان از کم توجهی مسئولان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان به این مراکز گلایه دارند و تاکید می کنند وضعیت برخی از این مراکز فجیع و اسفناک است و نیاز به توجه و اقدام  فوری دارد.

پیرو این انتقادات و گلایه ها، به بهانه تزریق دز سوم واکسن کرونا به مرکز خدمات جامع سلامت شهری شماره 7 ( شهدای ذهاب) رفتم.

در خصوص ساختمانی که سوژه این گزارش شده بود، هرچیزی تصور می‌ شد به جز یک ساختمانی مخروبه!! از بیرون فقط تابلوی « مرکز خدمات جامع سلامت شهری شماره 7 ( شهدای ذهاب) » معرف مکان است و به جز افراد بومی محل، هیچ رهگذری گمان نمی کند این ساختمان یک مرکز بهداشتی برای ارائه خدمات بهداشت و درمان باشد!!

وقتی وارد این مرکز شدم، یک لحظه میخکوب زمین می‌شوم که مگر ممکن است پس از این همه ادعا در حوزه بهداشت ، مردم از چنین مرکزی، خدمات بهداشتی و درمانی دریافت کنند؟!

از اولین پله ورودی، دیوارهای مخروبه به استقبال می آمدند و یک لحظه این فکر در ذهن ایجاد می شد که در حال ورود به یک ساختمان جنگ زده هستیم! اتاقهایی تو در تو بدون تهویه و برخی بدون پنجره !! انگار وارد زندان گوانتانامو می شوم! به دلیل ارتفاع کوتاه سقف و قد بلند، باید موقع رفت و آمد احتیاط می شد تا ضربه مغزی نشوم!

داخل اتاقها سرک کشیدم و نیم نگاهی انداختم . اتاقهایی که بیشتر شبیه اتاق بازجویی بود! دالونی مخروبه فضای داخلی این مرکز بهداشتی است که امکان رعایت فاصله اجتماعی به دلیل ازدحام جمعیت در آن وجود ندارد. ناگهان اسم بانویی برای تزریق واکسن اعلام شد و در کمال تعجب دیدم که به داخل اتاقی هدایت شد که چند یونیت دندانپزشکی در آن  وجود دارد !! دیدن این صحنه، این سئوال را در هر بیننده ای ایجاد می کند که اگر یکی از این مراجعین آلوده و یا ناقل ویروس کرونا باشد، چه بلایی سر افرادی که برای انجام امور دندانپزشکی به این مرکز مراجعه می کنند، خواهد آمد؟

گویی اینجا هرگز خانه بهداشت نبوده و نیست! بخشی از دیوار اتاقهای درمانگاه از شدت فرسودگی ریخته شده است. لکه کاری‌های بدنه دیوارها نیز نشان از سالها تحمل فرسودگی دارد. البته مراجعین در حین ورود به این مرکز بهداشت باید خیلی با احتیاط وارد شوند تا در مسیر لباسشان کثیف نشوند!

اتاقهای دیگر مرکز هم همین وضعیت را داشتند.  بیشتر میز و صندلی های کهنه و زوار در رفته بودند. پرسنل چند اتاق هم عطای نشستن روی صندلیهای اوراق این مرکز را به لقایش بخشیده اند و حاضر نشده اند به صندلی های خودشان تکیه بزنند تا در این اوضاع سخت اقتصادی، هزینه های شستشو و یا پارگی لباس به آنها تحمیل شود! اوضاع وخیم ساختمان این مرکز باعث شده تا نه حرمت پرسنل و نه حرمت ارباب رجوع نگه داشته شود.

با هدایت پرسنل برای تزریق واکسن در محلی که به اصطلاح محل تزریق واکسن آقایان بود، با ترس و لرز روی یک صندلی که از قضا پایه های ناقصی داشت، نشستم  تا دز سوم واکسن خود را تزریق کنم. اوضاع آنقدر وخیم بود تا اینکه تأسف امان را می برد و از پرسنل جویای این وضعیت نابسامان می شوم. در نهایت تلاشها فایده ای نداشت و گفتند:« اگر سئوالی دارید، به مسئولان بهداشت شهرستان رشت و استان مراجعه کنید.»

مراجعینی که در انتظار تزریق واکسن بودند و یا به دنبال دریافت خدمات بهداشتی و درمانی پایشان به این مرکز باز شده بود، متوجه این کنکاشها شدند و خودشان سر صحبت را باز کردند و گفتند:« ای کاش مسئولان بهداشت استان گیلان سری به این مرکز می زدند و از نزدیک می دیدند که این مرکز به علت فرسودگی شدید، هرگز مکان مناسبی برای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی نیست. برخی هم ادعا می کردند این مرکز در گذشته زایشگاه بوده و در این مرکز بدنیا آمده اند و بیش از 40 سال قدمت دارد. برخی مراجعین محلی هم مدعی بودند که سالها قبل این مرکز را بدون توجه به رطوبت زیاد رنگ آمیزی کردند در صورتیکه آفتابه خرج لحیم بود! تعدادی هم می پرسیدند : آیا خون ساکنین گلسار رشت از مردم مرکز شهر رنگین تر است که امکان دریافت خدمات بهداشت و درمان در یک مرکز بهداشتی (مرکز خدمات جامع سلامت (شماره ۶) در محله گلسار رشت ) در خور شان را دارند؟ عده ای هم اعتقاد داشتند مرکز خدمات جامع سلامت شهری شماره 7 ( شهدای ذهاب) خود مرکز پرورش کروناست و نباید شاهد چنین وضعیتی در این مرکز باشیم!! ای کاش وزیر بهداشت و درمان در سفر به گیلان سری به این مرکز می زد تا از نزدیک می دید که چاره اندیشی برای رفع یا به حداقل رساندن این چالش ها ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

برخی مراجعین هم انتظار داشتند مسئولان معاونت بهداشت استان گیلان بجای وعده، راه حلی عملی برای بازسازی و نوسازی چنین مراکزی پیدا کنند و به دلیل اهمیت خدمات این مراکز که در سلامت جامعه هدف نقش ویژه ای دارند، بیان دلایلی نظیر کمبود اعتبارات هم اقناع کننده نیست.

عده ای هم ضمن قدرشناسی از زحمات و تلاش پرسنل چنین مراکزی که بی منت در اپیدمی کرونا حتی از جان خود گذشتند، اعلام کردند: « مشکلات مرتبط با ساختمان برخی مراکز بهداشت شهر رشت از مسائل قدیمی و مورد مطالبه مردم این شهراست و البته وعده‌ها اصلاح این موارد تاکنون محقق ‌نشده است و ظاهرا گوش شنوایی برای رفع این مشکلات وجود ندارد.»

یکی از مغازه داران که مدعی بود از این مرکز اخطار گرفته ، با تمسخر گفت: اول فکری برای ساختمان خودتان بکنید و به داد بهداشت محیط محل کار خود برسید بعد بایدها و نبایدهای بهداشتی را گوشزد کنید!!

لازم به ذکر است چنین مراکزی که در خط مقدم بهداشت و درمان هستند، باید بیشتر مورد توجه و پشتیبانی قرار گیرند و اساسا در مراکز غیر بهداشتی، امکان ارائه خدمات بهداشت و درمان مطلوب نیست و باید به احداث و بازسازی مراکز جامع سلامت  توجه ویژه‌ای شود. مشکلاتی که نه تنها مردم را آزار می‌دهد بلکه پرسنل این مراکز را با خطرهای جدی انواع بیماریهای واگیر دار روبرو می کند.

نگاه اجمالی به چنین مراکزی این سئوال را در اذهان عمومی ایجاد می کند که آیا چنین مراکزی از استانداردهای لازم وزارت بهداشت برخوردار هستند؟

شاید بتوان عدم توجه مناسب و لازم به این مراکز را نوعی ترک فعل تعریف کرد چرا که اگر به دلیل عدم وجود امکانات لازم جهت رعایت پروتکلهای بهداشتی، خطری متوجه مراجعین و یا پرسنل شود، جبران ناپذیر است و مسئولان معاونت بهداشتی و رییس  دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان باید پاسخگو باشند.

این باور وجود دارد که شهروندان رشت شایسته خدماتی با کیفیت بسیار بالا هستند و معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی  استان گیلان در سفرهای خود به پایتخت در کنار پیگیری برخی امور، باید به فکر جستجوی راه حلی برای بازسازی و نوسازی برخی مراکز جامع خدمات سلامت باشد و برای رفع چنین معضلاتی،  تدبیر و مدیریت لازم را داشته باشد.