به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسرار امروز، برخی مسئولان علیرغم وظایف قانونی خود پاسخگوی رسانهها نیستند در حالیکه رسانه به عنوان یکی از ارکان دموکراسی، پل ارتباطی بین مسئولان و مردم است. مسئول یعنی کسی که وظیفه، تکلیف و تعهد انجام کاری را دارد و در برابر انجام آن نیز باید پاسخگو باشد و این پاسخگویی نه تنها به مقام ارشد بلکه باید پاسخگویی به افکار عمومی و رسانههارا در دستور کار قرار دهد.
پاسخگویی، یکی از وظایف و تکالیف مهم بر دوش مسئولان است و مسئول علاوه بر انجام سایر وظایف خود باید اصحاب رسانه را محترم شمرده و فرصتی برای پاسخگویی اختصاص دهد.
مسئولانی در استان گیلان هستند که پاسخی به خبرنگاران نمیدهند . با توجه به اینکه شفافیت، یکی از مهمترین شعارهای انتخاباتی دولت سیزدهم از زمان تبلیغات انتخاباتی تاکنون بوده، انتظار میرود تا این شفافیت در عمل نیز آشکار شود تا مردمی که متاسفانه به شنیدن شعار و وعده عادت کردهاند، روزی شاهد شکسته شدن این سدّ باشند و این انتظار به ویژه از مدیران دولت سیزدهم بیشتر است.
قصد نگارنده از تحریر این مطالب اشاره به عدم پاسخگویی دکتر سید مهدی موسوی معاونت توسعه مدیریت منابع و برنامه ریزی دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان است که سکاندار این معاونت از زمان مدیریت دکتر ارسلان سالاری تاکنون می باشد. البته عدم پاسخگویی معاونت توسعه دانشگاه علوم پزشکی گیلان مساله جدیدی نیست که در روزهای اخیر اتفاق افتاده باشد. به نظر می رسد وی راههای ارتباط رسانه ها با خود را بسته است.
هر چه رسانه ها تلاش می کنند تا نقش خبرنگاران در حفاظت از افکار عمومی و اقناع مخاطبان در مقابل انواع تهدیدات به ویژه جنگ روانی دشمن را با ارائه اخبار و گزارشهای بموقع، شفاف و درست به آقای معاون یادآوری کنند و بگویند که این امر میتواند موجب اعتمادسازی، آرامش، امید و نشاط بیشتری گردد، گویا فایده ای ندارد. آیا موضوع آگاه سازی مردم از دید سید مهدی موسوی بی اهمیت است یا اصلا مطالبات و سئوالات افکار عمومی و رسانه ها نزد وی جایگاهی ندارند که پاسخ شان را بدهد؟
این بار داستان از انتشار خبر تجمع پرسنل واحد رادیولوژی بیمارستان پورسینا مقابل ساختمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در اعتراض به واگذاری واحد رادیولوژی به بخش خصوصی غیربومی در پایگاه گیل خبر آغاز شد. بنا بر این خبر این پرسنل معتقدند واگذاری این بخش، شفاف نیست و آینده ای نامعلوم در انتظارشان است.
بیمارستان پورسینا به جهت آن که سانتر ترومای استان و مرکز «آموزشی و درمانی» می باشد یکی از پر ترددترین مراکز درمانی استان گیلان است که مراجعین زیادی دارد. تا جاییکه طبق آمار اعلامی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، در سه ماهه اخیر بیش از ۱۰۳ هزار خدمت پاراکلینیکی به مراجعین این مرکز ارائه شده که بخش عمدهای از آن خدمات مربوط به بخش رادیولوژی است.
در حالی که هر روز حلقه محاصره اقتصادی کوچکتر می شود و عرصه بر مردم تنگ تر شده، این اعتقاد وجود دارد واگذاری و برون سپاری چنین خدماتی به بخش خصوصی گرهای بر گرههای مردم خواهد افزود.
دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز در واکنش به مطالب منتشر شده در دیار میرزا، خبر برون سپاری رادیولوژی پورسینا را تایید و اعلام کرد این دانشگاه به منظور ارتقاء کیفی و کمی خدمات تصویربرداری با تعرفه دولتی در مرکز آموزشی درمانی پورسینا رشت، از توان مدیریت فنی و مالی یک شرکت دولتی !! بهره مند میشود.
دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان همچنین مدعی شد این برون سپاری به شرکتی بنام تبسم سپرده شده که از زیرمجموعه های شرکت مپنا می باشد.
اما در نهایت پاسخ این دانشگاه در دیار میرزا، افکار عمومی را اقناع نکرد و گیل خبر با ارائه مستنداتی اعلام کرد پاسخ عجیب مسئولان دانشگاه علوم پزشکی گیلان نشان می دهد این واگذاری، بسیار پیچیده و پر شبهه است و باید به صورتی دقیق بررسی شود.
واگذاری غیرشفاف و با عجله فراوان واحد رادیولوژی بیمارستان پورسینا با تمامی امکانات و پرسنل و تجهیزات به بخش خصوصی اتفاقی عجیب و قابل تامل به نظر میرسد، آن هم در شرایطی که واحد تصویربرداری پورسینا به تازگی مجهز به دو دستگاه CT Scan و MRI پیشرفته شده بود که البته این تجهیزات پیش از حضور حیدرعلی بالو در دانشگاه علوم پزشکی به گیلان آمده و آماده بهره برداری بود.
اگر چه در گزارش دیار میرزا دانشگاه علوم پزشکی گیلان مدعی شده که شرکت تبسم دولتی است اما یک جستجوی ساده در سایت روزنامه رسمی کشور به ما نشان میدهد که «شرکت توسعه بهداشت و سلامت مپنا تبسم» در واقع یک شرکت سهامی خاص بوده که با شماره ثبت ۳۶۲۱۱۶ و شناسه ملی ۱۰۳۲۰۱۴۱۴۸۳ به ثبت رسیده است!!!
هرچند که میدانیم بخشهایی از سهام «مپنا» در اختیار نهادها و سازمانهای دولتی و خصولتی است، پس طبیعی است که نباید باور کنیم دولت بخشی از خود را به خودش اجاره داده است!!
حالا این سئوالات برای افکار عمومی ایجاد شده که چگونه دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان میتواند نظارت صددرصدی در خصوص جلوگیری از ایجاد هزینههای غیرواقعی برای مراجعین داشته باشد؟ آیا پرداخت هزینه های جانبی همانند دمپایی، کاور تخت، گان بیمار و… بعهده این شرکت خصوصی خواهد بود؟ این دانشگاه چه تضامینی برای جلوگیری از دریافت هزینه های اضافه از این شرکت دریافت نموده است؟ آیا در قرار داد دانشگاه با این شرکت، تضامینی برای ادامه فعالیت نیروهای واحد رادیولوژی اخذ شده است؟ آیا این شرکت در قرارداد مذکور، به رعایت فعالیت 2 نفر روی هر دستگاه بر اساس قوانین وزارت بهداشت و درمان ملزم شده است؟ آیا با حضور بخش خصوص در این بیمارستان، عنوان آموزشی پورسینا حذف می شود؟ آیا ورود بخش خصوصی در این بیمارستان در کاهش امتیاز اعتبارسنجی پورسینا تاثیرگذار خواهد بود؟ برون سپری این بخش حیاتی آن هم با تجهیزات پزشکی مدرن اساسا چه منافعی برای دانشگاه علوم پزشکی گیلان دارد؟
آنچه در این مطلب قابل تامل است سکوت معنادار سید مهدی موسوی معاونت توسعه مدیریت منابع و برنامه ریزی دانشگاه علوم پزشکی گیلان است!! زیرا امور قراردادها زیر مجموعه این معاونت بوده و طبعا در جریان آنالیز سود و زیان و جزییات این قرارداد پر حاشیه هست و می تواند توضیح دهد که این قرارداد و برون سپاری چقدر ارزش افزوده برای رضایتمندی، مشتری مداری و تسریع در امور درمانی دارد و هدف از این برون سپاری چیست.
به نظر می رسد سید مهدی موسوی باید روزه سکوت خود را در برابر مطالبات و سئوالات و نگرانی افکار عمومی گیلان بشکند و به این حواشی پایان دهد.